วันเสาร์ที่ 3 กันยายน พ.ศ. 2559

Slavish Boy NC1

Slavish 1



"อะ อ๊า อื้ออ"

เสียงครางหวานดังออกมาแผ่วเบา ยามที่จองกุกส่งลิ้นร้อนเลียวนรอบยอดอกที่ชมพูหวานสวยซ้ำไปซ้ำมา ก่อนจะดูดเม้มจนมันแข็งขืนชูชันขึ้นมาให้เห็น มือหนาลูบไล้อยู่ที่บั้นท้ายกลมกลึงก่อนจะออกแรงบีบเค้นและใช้มือหนาฝาดตีลงบนเนื้อเนียนนุ่มแรงๆจนเกิดริ้วรอยแดงเป็นรูปรอยมือขึ้นมาให้เห็นได้ไม่ยาก



เพียะ! เพียะ! เพียะ!



เสียงมือกระทบกับบั้นท้ายนุ่มนิ่มยังดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ซึ่งการกระทำรุนแรงนั้นกำลังทำให้คนตัวเล็กอย่างแทฮยองเจ็บปวดทรมานจนไม่สามารถสะกัดกลั้นน้ำตาของตัวเองเอาไว้ได้


"ฮึก...จ..จองกุก พี่เจ็บ อ๊ะ"


ถึงจะร้องบอกแบบนั้น คนตัวสูงก็ไม่คิคจะหยุดการกระทำข้างต้นแม้แต่น้อย ทางกลับกันจองกุกยิ่งโหดร้ายทารุณแทฮยองมากขึ้นกว่าเดิมเสียอีก...



ทำไมถึงได้ใจร้ายกับพี่จัง...จองกุก



จองกุกมองร่างบอบบางตรงหน้าก่อนจะส่งลิ้นร้อนเลียริมฝีปากของตัวเองเหมือนคนหิวกระหายเหยื่อตัวน้อยอยู่ตลอดเวลา ซึ่งเหยื่อของจองกุกมันก็คือคนตัวเล็กอย่างคิมแทฮยองนี่เอง


"ถอดเสื้อผ้าให้ผม"


เสียงทุ้มเอ่ยสั่งด้วยท่าทีน่ากลัว จนแทฮยองไม่กล้าสบตากับคนตัวสูงเลยสักนิดเดียว ศีรษะเล็กส่ายไปมาเพื่อต้องการปฏิเสธจองกุก


และเหมือนแทฮยองจะได้ทำอะไรผิดพลาดขั้นรุนแรงที่สุดในชีวิต ใครๆก็ต่างรู้ดีว่า ถ้าคนอย่างจอนจองกุกถูกขัดใจขึ้นมาเมื่อไหร่ มันจะยิ่งเพิ่มความน่ากลัวของคนตัวสูงมากขึ้นกว่าเดิมเป็นเท่าตัว


"โอ้ย!!! ฮึก..ปล่อยพี่ ..พี่เจ็บ จองกุก ฮึก.."


แทฮยองร้องออกมาอีกครั้ง มือเล็กพยามจับมือหนาออกจากเส้นผมของตัวเอง แต่มันก็ไม่ได้ผล


จองกุกกระชากกลุ่มผมสีน้ำตาลเข้มของแทฮยองให้อีกคนเงยหน้าขึ้นมารับบทจูบอันป่าเถื่อน ริมฝีปากหนาดูดดุนกลีบปากบางอย่างเอาแต่ใจ ลิ้นร้อนสอดแทรกเกี่ยวกระหวัดไขว้ไปมาด้วยความหนักหน่วง มีบางครั้งที่จองกุกใช้ฟันคมขบกัดริมฝีปากของแทฮยองจนมันแตกและมีกลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งออกมาจนคนตัวเล็กรู้สึกสะอิดสะเอียนระคนเจ็บปวดทรมาน


"อื้อ..ฮื้อออ..."


แทฮยองครางท้วงในลำคอ เมื่อเริ่มรู้สึกหายใจไม่ออก มือเล็กกำชายเสื้อของจองกุกเอาไว้แน่น เขาไม่รู้จริงๆว่าควรจะทำยังไง ควรผลักอีกคนออกไปใช่มั้ยนะ แต่มือมันสั่นไปหมด ความสับสนตีกันมั่วไปหมดแล้ว แทฮยองไม่รู้ว่าควรทำตัวแบบไหนในเวลานี้จริงๆ


ดวงตาสวยหลับพริ้มลงปล่อยให้อีกคนได้ตักตวงบดขยี้จูบอย่างเอาแต่ใจไปเรื่อยๆ มีบางครั้งที่แทฮยองเผลอจูบตอบกลับไปอย่างไร้เดียงสา ซึ่งความใสซื่อไร้เดียงสาของคนตัวเล็กนั้นกำลังทำให้จองกุกคลั่ง และมันยิ่งทำให้เขาอยากทำร้ายคนบริสุทธิ์อย่างแทฮยองให้แปดเปื้อนไม่เหลือชิ้นดีไปด้วย..



คนอย่างไอ้ซอกจินมันสมควรได้รับของที่มีตราบาปติดตัวอย่างแทฮยองน่ะถูกแล้ว...



"ฮื้อออ .จองกุก อ๊ะ พี่เจ็บ ฮึก..จองกุก.."


แทฮยองร้องครางลั่นพร้อมกับบิดเร่าไปมา เมื่อจองกุกส่งนิ้วกลางเรียวยาวของตัวเองกดแทรกเข้าไปกระแทกอยู่ที่ช่องทางรักสีสดของแทฮยองอย่างจวบจ้วงและไร้ความปรานี


ใบหน้าหวานสวยเหยเกลง เมื่อสิ่งแปลกปลอมที่จองกุกยัดเยียดให้แทฮยองกำลังชักเข้าออกอยู่ภายในร่างกายย้ำๆ กดกระแทกแรงๆจนคนตัวเล็กถึงกับอยู่ไม่ติดเตียง จองกุกเริ่มเพิ่มจำนวนนิ้วยาวของตัวเองสอดแทรกเข้าไปในร่างกายแทฮยองตามลำดับ จากหนึ่งเป็นสอง และจากสองเป็นสาม เขาชักนิ้วเข้าออกแรงๆ กดเน้นกระแทกกระทั้นโดยไม่สนใจว่าคนข้างใต้จะเจ็บปวดมากเพียงใด


ฝ่าเท้าเล็กจิกลงบนเตียงนอนเพื่อระบายความรู้สึกแปลกใหม่ที่ไม่เคยได้รับออกมา ดวงตาหวานสวยยังคงหยาดเยิ้มเต็มไปด้วยม่านน้ำตาให้กับความรู้สึกต่างๆที่ก่อตัวขึ้นมา มันทั้งเจ็บปวดทรมานและรู้สึกเสียววาบหวิวไปตามๆกัน


"อ่า..เหี้ยเอ้ย รัดแน่นชิบหาย"


เสียงทุ้มสบถออกมาเบาๆ ช่องทางคับแน่นของแทฮยองตอดรัดนิ้วเขาถี่รัว..เนื้อนุ่มอุ่นๆข้างในนั้นของแทฮยองมันเต้นตุบๆและตอดรัดแน่นซะจน...มันน่ากระแทกเข้าไปแรงๆ และตอนนี้เขากำลังจะทำมัน อ่า..จะกระแทกให้หลอมละลายไปเลย


จองกุกจัดการถอดกางเกงยีนส์และชั้นในของตัวเองออกอย่างรวดเร็ว ก่อนที่สิ่งใหญ่โตจะเผยออกมาสู่โลกภายนอก มือหนาชักรูดมันสักพักเพื่อเล้าโลมตัวเองและพยายามทำให้มันขยายใหญ่ขึ้นอย่างเต็มที่



แทฮยองหลับตาแน่น น้ำตายังคงไหลอาบแก้มเนียนอย่างต่อเนื่อง ทุกอย่างกำลังจะเริ่มขึ้น.....แทฮยองเกลียดตัวเอง นี่เขากำลังนอกกายซอกจิน.....



"อา...ผมสัญญาว่าจะรักกับพี่แรงๆ"



สวบ~



"อ๊าา อื้ออ จองกุก เจ็บ.."


แทฮยองเกร็งตัวโดยอัตโนมัติ เมื่อจองกุกสอดใส่แก่นกายอันใหญ่โตเข้ามาในร่างกายบอบบางทีเดียวจนสุดความยาว


ใบหน้าหวานสะบัดไปมา พร้อมกับริมฝีปากบางที่เม้มเข้าหากันแน่นเพื่อสะกัดกลั้นความเจ็บปวดเอาไว้


"อา....ข้างในพี่มันรัดแท่งเอ็นของผมแน่นไปหมดเลยนะ"


น้ำเสียงกระเส่ากระซิบบอกข้างหูอย่างต้องการจะตอกย้ำว่าร่างกายของแทฮยองมันสกปรก ไม่เหลือความบริสุทธิ์อีกต่อไปแล้ว


"ฮึก...จองกุก...พี่จะเกลียดนาย..เกลียดนายที่สุด ฮึก..."


"เกลียดไปสิ เกลียดไปเลย เพราะที่ผ่านมาก็ไม่มีใครรักผมอยู่แล้วนี่..แม้แต่เมียอย่างพี่ ที่ผมกำลังเอาอยู่ตอนนี้มันก็ไม่รักผม!!!"


เส้นความอดทนของจองกุกขาดสะบั้นทันที เมื่อนึกถึงปมด้อยของตัวเอง เขามันก็แค่ไอ้เด็กหน้าโง่คนหนึ่ง ที่ไม่มีใครรักใครต้องการสักคน ในเมื่อทำดีแล้วไม่มีใครเห็น....เขาก็จะเลวชั่วให้ถึงที่สุด


ร่างสูงโถมกายกระแทกสะโพกสวนเข้าออกใส่แทฮยองอย่างถี่รัวเพราะความโมโห เมื่อหนายกเรียวขาสวยยกขึ้นพาดบ่าของตัวเองเอาไว้ก่อนจะแทรกกายเข้าใส่ให้ลึกกว่าเดิม



บดและเบียด....

กดกระแทก...
ตอกและย้ำ...ให้แทฮยองรู่ว่าร่างกายของตนเองมันสกปรกโสโครก!


"ฮึก..จองกุก อ๊ะ อ๊ะ อา อ๊าาา..จองกุก เบาๆ อื้อออ "


แทฮยองครางลั่นพร้อมกับสะบัดหน้าไปมา มือบางก็ยกขึ้นมาดันหน้าท้องแกร่งเอาไว้ เมื่ออีกคนส่งกายกระแทกเข้ามาถี่รัวจนช่องทางสีสวยเกิดการฉีกขาด


"อา...ซี๊ด..ผมจะยัดเยียดให้พี่....ดีจะตายไป พี่ได้ทั้งพี่ทั้งน้องเป็นผัวเชียวนะ"



คำพูดร้ายกาจนั่นกำลังทำให้แทฮยองรู้สึกอยากขาดใจตาย ทำไมต้องพูดดูถูกกันด้วยนะ



"ฮึก อ๊ะ  อา จองกุก อ๊า..หยุดได้แล้ว อื้ออ" จองกุกยกยิ้มมุมปากออกมา เขามองดูคนใต้ร่างด้วยความพึงพอใจ ร่างกายเนียนสวยแดงเรื่อซะจนมันดูยั่วยวนไปหมด ไหนจะนัยย์ตาที่เต็มไปด้วยหยาดน้ำสีใสอีก มันดูแพรวพราวซะจนน่าค้นหา...



อา.....น่ารัก



"ครั้งแรกของพี่ผมได้มันมาแล้ว"


ไม่รู้เพราะอะไรถึงทำให้จองกุกพูดขึ้นมาแบบนั้น แต่รู้อะไรมั้ย ยิ่งแทฮยองได้ฟัง ได้รู้ความจริง มันก็ยิ่งทำให้เขารู้สึกผิดต่อคิมซอกจิน เขารักจินมาก มากซะจนไม่รู้จะสู้หน้ากับอีกคนอย่างไง เมื่อผ่านพ้นค่ำคืนแสนโหดร้ายนี้ไป



ขอโทษนะจิน....



"ฮึก...พี่เคยคิดว่านาย...เป็นคนดี.แต่ตอนนี้....ฮึก.."อแทฮยองหยุดพูดเพียงเท่านั้น ก่อนจะเบือนหน้าหนีไปทางอื่น



ผิดหวัง

ผิดหวังจริงๆ...


"งั้นหรอ แต่ขอโทษที..ผมมันเป็นคนเลว"


จองกุกเริ่มขยับสะโพกสวนแก่นกายเข้าใส่ช่องทางรักอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เริ่มรุนแรงมากกว่าเดิมเป็นเท่าตัว มือหนาฟ้อนเฟ้นไปทั่วร่างกายคนตัวเล็กอย่างสนุกสนาน โดยที่สะโพกก็กระแทกกระทั้น กดเน้น และตอกย้ำเข้าไปเต็มรัก



พับ พับ พับ



เสียงหน้าขากระทบกับบั้นท้ายกลมกลึงดังขึ้นท่ามกลางความเงียบ จนกลายเป็นเสียงที่ฟังดูน่าอายในเวลานี้และนั่นมันก็บ่งบอกถึงความรุนแรงที่จองกุกกระทำกับแทฮยองได้เป็นอย่างดี


"ซี๊ด..อื้มมม..สุดยอด"


"อ๊า อะ อะ อ๊าาา จองกุก..ฮึก ..พอ..พี่.เจ็บ อา..เจ็บ"


ร่างบางได้แต่ครางบอกอยู่แบบนั้น เมื่ออีกคนเอาแต่สุขสมกับร่างกายเขาอย่างคนเห็นแก่ตัว ไม่คิดจะใส่ใจหรือแคร์ความรู้สึกกันเลยสักนิด..


"อื้มม.. จะออกแล้ว อ่า..พี่..พี่ อาา" เมื่อใกล้ถึงจุดฝั่งฝัน จองกุกก็เริ่มเพิ่มแรงสอดใส่และกดกระแทกเข้าไปแรงๆมากขึ้นกว่าเดิม


มือหนาจับขาเรียวแหกออกจากกันกว้างๆพร้อมกับโถมตัวเข้าใส่อย่างเมามันส์ ถึงแม้จะมีเลือดของการฉีกขาดไหลออกมาให้เห็น เขาก็ทำเพียงเมินเฉยใส่มันไป



ก็ทำไมจะต้องแคร์...ก็แค่ของเล่นที่อยากจะเอาเมื่อไหร่ก็ได้..



"อ๊ะ..ฮึก...พี่เหนื่อย...อ๊า.พี่...ไม่ไหวแล้ว. จองกุก..อ๊ะ อ๊าาา"


เมื่อแทฮยองเอ่ยพูดจบประโยค ดวงตาหวานสวยก็หลับวูบลงทันที สติคนตัวเล็กเหมือนถูกตัดอย่างกะทันหันเมื่อได้รับความรุนแรงที่แสนจะโหดร้ายทารุณแบบนี้....



ก็แทฮยองค่อนข้างจะอ่อนแอ...มันบอบบางเกินไป..เพียงแค่เผลอสะกิด ก็แทบจะทำให้แตกหักได้.....นี่แหละนะไข่ในหิน



"ซี๊ด อ่า...แม่งเอ้ย!!"


จองกุกสบถออกมาอย่างไม่พอใจ เมื่ออีกคนสลบลงไปทั้งๆที่เขายังไม่เสร็จและปลดปล่อยความใคร่ออกมา


มือหนารั้งสะโพกบางเอาไว้แน่นก่อนจะระรัวสะโพกซอยเข้าออกถี่ๆ และกดลึกลงไปแรงๆ


อ่า..ขนาดสลบยังตอดรัดแน่นดีจริงๆ...


"ซี๊ด.อืม แทฮยอง อา แทฮยองของผม.."


จองกุกครางต่ำในลำคอ พร้อมกับกดกระแทกสะโพกเข้าออกสองสามครั้งก่อนจะปลดปล่อยน้ำกามสีขุ่นฉีดใส่เข้าไปในร่างกายคนตัวเล็กที่สลบไม่ได้สติไปแล้ว...


ร่างสูงหอบหายใจอย่างเหนื่อยหอบก่อนจะช้อนสายตามองดูใบหน้าของคนตัวเล็กกว่าที่บัดนี้เต็มไปด้วยคราบน้ำตา..


มือหนาสัมผัสลงบนแก้มใสเพียงเบาๆ ก่อนจะเอ่ยพูดความในใจออกมาเพียงคนเดียว


"ขอโทษ.....แต่พี่อยากเป็นคนรักของไอ้คนที่ผมเกลียดเอง....ขอโทษนะแทฮยอง.. เพราะผมจำเป็น.."


เมื่อจองกุกพูดจบก็ก้มลงจูบซับหน้าผากมนอย่างรู้สึกผิด เขาถอนแก่นกายออกจากช่องทางรักของอีกคนอย่างเชื่องช้า ก่อนจะดึงคนตัวเล็กเข้ามานอนกอดในสภาพแบบนั้น.....





กลับไปเม้นที่

https://writer.dek-d.com/p-prim/writer/viewlongc.php?id=1500582&chapter=1